Het was hogere wiskunde, daar in dat prachtige klooster in Kerkrade afgelopen zaterdag: De loting van het Wereld Muziek Concours 2005 was niet zomaar een kwestie van nummertjes uit een glazen schaal trekken. Alleen hoogleraren in de lotingskunde zullen het volledig hebben begrepen. Het begint heel simpel met een lootbriefje, zover kom ik nog. Daarna gaat het al snel duizelen: slots, registratienummers, showbak, schuifacties, enveloppen, notaris, blokeerdata. Neem van mij aan: promoveren in de scheikunde is eenvoudiger.

Volgens de organisatie kan het niet anders, want er hebben zich 180 (!) korpsen opgegeven en daarvan moeten er veertig afvallen. Dat allemaal in de categorie: vol = vol en dus moet er geloot worden. Enveloppen schuiven van links naar rechts en van rechts naar links, dat allemaal in een rustige, gemoedelijke, Limburgse sfeer. Christelijke korpsen zijn “geblokt” voor de zondagen, worden ingeloot voor de eerstvolgende zaterdag die in de praktijk weer een week eerder is. Of toch niet? En dan nog al die verschillende wedstrijddisciplines en klasses: Star-division, champions-division, corps-style, open-style.

Opmerkelijk is dat het laatste weekend van het WMC helemaal niet meer populair is bij de deelnemers. Veel verenigingen hadden dit weekend geblokt (je mocht een datum uitsluiten van loting), omdat dan half Nederland en dus ook de leden op vakantie zijn. Best opvallend, omdat traditioneel gezien het laatste weekend het “beste” weekend zou zijn. Zestigvoudig WMC-winnaar KenG is er in ieder geval wel, gelukkig maar. Blijft er in ieder geval nog iets bij het oude.

Jubal is niet zo blij met de loting, tja, das gewoon domme pech. Je kan als vereniging alles in de hand houden, behalve een loting. We zitten in het derde weekend, we willen liever in het eerste in verband met Modena en zomervakanties. Welnu, ik he een oplossing om toch nog in het eerste weekend mee te doen. Korpsen die meer dan 300 kilometer moeten reizen mogen zelf een “slot” aangeven wanneer ze willen optreden. Ik stel dus voor dat we een postbus openen op de Kaaiman eilanden of zoiets. Dat is in ieder geval meer dan 300 kilometer. Als de organisatie daar niet intrapt, kunnen we ook nog een dag daarvoor naar het Groningse Stadskanaal rijden. Vanuit daar is het 370 kilometer naar Kerkrade. Zo moet het toch lukken.

Maar goed, het WMC zal het verder allemaal een zorg zijn of Jubal nu wel of niet komt, zo eerlijk moeten we ook zijn. Waarom zou je ook, als je het deelnemersveld ziet. De meest exotische korpsen hebben zich aangemeld, echt geweldig. Ooit gehoord van de Syanboonyapathum Lamphun Band of de Surasakmontree Band, nou ik zou de agenda maar pakken, want ze komen! Werkelijk geweldig dat dit Nederlandse, sorry Limburgse evenement (ligt gevoelig) zoveel aantrekkingskracht heeft op buitenlandse korpsen. En niet zomaar buitenland als België en Duitsland, maar buitenland als Thailand en Indonesië. Met honderden komen ze naar het muziekevenement, ik zou er als organisatie behoorlijk trots op zijn.

Hoogtepunt is natuurlijk de komst van de Blue Devils, waar rijkhalsend maar ook argwanend naar uit wordt gekeken. Want “die Amerikanen” hebben toch heel wat korpsen zenuwachtig gemaakt. Ik ben benieuwd wat de jury gaat doen met zo’n korps. Zij zitten in het eerste weekend, normaal gaan de weken daarna de punten alleen maar omhoog. Het lijkt me in dit geval dat de punten naar beneden gaan. Maar ja, het WMC is het WMC en die trekt zich niets aan van zogenaamde “wetten” die zouden gelden in de muziekwereld. En dus moeten we niet versteld staan van verrassende uitslagen. In Kerkrade kan iedereen de competitie aangaan met de Devils. Want het WMC is het WMC, met of zonder Jubal.

a.p.