Ook zo genoten afgelopen zaterdag? Nou, ik niet zo. Lag niet echt aan de korpsen of zo (ook wel een beetje), maar het lag vooral –natuurlijk- aan dat pestweer. De enige fijne plek was aan die luidruchtige bar in die bedompte sportkantine, maar vanaf daar is het vrij lastig showtjes kijken. Dus toch maar naar buiten, een paar keer word ik aangevallen door paraplu-punten die precies op ooghoogte gevaarlijk dichtbij komen. Iedereen is nat, vies en klam en voor me zie ik drijfnatte muzikanten die zijn begonnen aan een survival-tocht door een tijdelijk aangelegd moerasgebied. En het is toch lastig muziek maken in een moerasgebied, dat is duidelijk te zien en te horen. Maar goed, iedereen heeft zich er kranig doorheen geslagen. Niets dan lof. Maar voor de één was de prestatie groter, dan voor de ander.
Want wat kan je allemaal in vier minuten doen? Hmmmm, nou best wel veel. In vier minuten rijd ik naar het clubhuis. Bij grote trek krijg ik ook nog wel een BigMac menu in vier minuten binnengewerkt. Ik sta weleens vier minuten voor een stoplicht, gisteravond lukte het wel aardig om vier bier in vier minuten achterover te kappen. En als de nood erg hoog is, is het ook nog wel mogelijk om in vier minuten de liefde te bedrijven. Dat kan dus allemaal in vier minuten. Het is wat kort, maar het kan wel! Dan rest de vraag, wat kan niet in vier minuten? Nou, wat dacht je van een drumcorps-show. Die duren per definitie niet vier minuten, maar meestal een minuut of elf, twaalf, dertien. Waar je ook komt, dat time-slot is het wel een beetje. Toch heb ik afgelopen zaterdag in Dordrecht een show gezien van vier minuten. Even dacht ik nog: “Tjonge, wat ontzettend boeiend, het is voorbij voordat je er erg in hebt.” Maar toen ik op mijn horloge keek, kwam ik erachter dat na ruim vier minuten de koek op was.
Northern Star kwam dus helemaal uit Engeland, honderden kilometers in de bus, uren op de boot, om hier een show van vier minuten te brengen. Wat een gedoe, ik was thuisgebleven.Stopte ze na vier minuten vanwege het slechte weer, werd de drum-major onwel? Nee, bij navraag blijkt dat de show gewoon nog niet af is. Tja, dat kan gebeuren, begin van het seizoen, maar vier minuten is wel heel, heel, heel erg kort. Meestal wordt het laatste nummertje in concertopstelling gespeeld, dat vind ik eigenlijk al armoede, maar hier was het na vier minuten afslaan, omdraaien en wegwezen. Het kan aan mij liggen, maar wat heb je dan de hele winter gedaan behalve pints drinken…
En dan al die mega decor-stukken, hebben ze een aparte boot moeten huren? Stalages met meerdere verdiepingen worden in een razendtempo (dat wel) opgebouwd, om na vier minuten met diezelfde ijver dus weer te worden afgebroken. Tja, ook daarin ben ik vrij traditioneel. Als ik decor wil, dan ga ik wel naar een gezellige musical in het circustheater. Voor mij hoeft dat niet zo op een drumcorps-veld. Het komt bij mij altijd over alsof die decorstukken iets anders moeten compenseren.
Vreemd is verder dat ze nog best wel aardig scoorden ook. “Tja, de eerste twee nummers waren al best clean en op basis daarvan kan je goed inschatten dat de rest ook wel okee wordt”, hoor ik iemand vertellen. Zo kan ik het ook, op finals cleanen we de eerste vier minuten tot in den treuren en daarna vertellen we erbij dat de rest dus ook heel goed zou zijn geweest. Zouden we daarmee ook kunnen winnen? Ze kregen als straf nog wel ruim zes punten penalties. Ik stel ook voor dat alle bezoekers een euro terugkrijgen van hun toegangsbewijs. Als een theatervoorstelling voortijdig stopt, zijn de mensen immers ook niet blij.
De boodschap lijkt me duidelijk, ik vind het in deze tijd niet meer kunnen dat je vier minuten brengt en er nog vanaf komt met een redelijke score en een magere straf. Organisaties zouden als eis moeten stellen dat je alleen aan een wedstrijd mag meedoen, als je op z’n minst driekwart van je show kan brengen. Zo niet? Lekker door repeteren, zou ik zeggen.
A.P.