Dag 10 (zo 30 juli): Bugs Bunny en Speedy Gonzales

31 juli 2006

Jubal

We hebben met z'n allen een heerlijke dag beleefd in het Six Flags Over Georgia park. Omdat de contest in de Georgia Dome door zware regen en onweer iets uit was gelopen, waren we ook later terug bij de slaap locatie in Tallapoosa. Daar was nog een goede mededeling te melden. De overnachting in de regio Richmond (VA) is zojuist rondgekomen.

De club heeft vervolgens snel zijn intrek genomen in de kantine, op het podium en in de hal en lag ook binnen no-time op één oor. Het was een zware dag geweest, met weinig slaap. In plaats van half 10 zijn we pas om half elf richting Austell vertrokken, om zo toch aan voldoende uren slaap te komen. Een dagje in een pretpark is natuurlijk wel een rustig dagje voor jezelf, maar vergis je niet hoe vermoeiend zo'n dag ook is. Je loopt heel wat af van attractie naar attractie.

Six Glags over georgia was de bestemming: Een pretpark waar we voor elkaar gekregen hebben gratis naar binnen te kunnen als we een concertoptreden verzorgen en in de parade meelopen. Geen probleem uiteraard. Spaart toch weer een hoop centen uit. De leden konden zich volop vermaken met de achtbanen en wildwaterbanen. Bij aankomst werden we met de bussen en trucks vriendelijk ontvangen en naar de personeels parkeerplaats geleid. Daar hebben we de privé spullen in de truck gelegd. De buschauffeurs gingen immers nar een hotel om een goede "nacht"rust te krijgen voor de monsterrit die vanavond op het programma staat.

We waren nog tot half drie vrij om het park al een beetje te verkennen. Een flink aantal leden probeerde gelijk de nieuwste attractie "Goliath" uit, een super-achtbaan die zelfs helemaal buiten het park gaat.'Wat een machtige rit. Dat was het uurtje wachten in de rij zeker waard. Voor sommigen was deze eerste achtbaan al teveel. Ze kwamen er half groen uit en ziochten snel een boom op. Een ander leegde zijn maag al toen we nog in de rij stondenÂ… Dat is natuurlijk wel vreemd!

Om half drie was het tijd om om te kleden en een korte warm-up te doen. De pit was uitgeladen en werd op een platte aanhanger vervoerd naar het plein waar we aansluitend op de parade een concert zouden geven.

Het wachten voor de parade was misschien nog wel het leukste van heel de dag. Achter de schermen stonden ook alle figuren uit de (teken)films, waarmee we maar wat graag op de foto wilden. Zeer populair was Wonderwoman, die door Dyon al snel opgetild werd en op de schouders genomen werd. De trompetten hielden het rustiger en gingen met Sylvester op de foto, net als de guard, waarbij we hoorden dat Sylvester in de billen geknepen werd. Robin en Robin gingen met Robin op de foto, en ook Batman is met een aantal leden op de gevoelige plaat vastgelegd. Lekker ongedwongen allemaal. Leuk!

Maar dan de parade… Nu is Jubal wel wat parades in pretparken gewend. We hebben regelmatig in de Efteling gespeeld en hebben in 1997 bij het 5-jarig bestaan van Disneyland Paris ook de parade mee mogen lopen. Maar deze parade in Six Flags is absoluut de KORTSTE parade die we ooit gedaan hebben! We kwamen niet verder dan 1x Escorpion, 1x streetbeat en 1x Moondance. Toen waren we al bij het eindpunt.

De figuren voerden nog een showtje op. In die tijd kon de pit mooi verder opbouwen. Vlak voor het concert maakten we nog een leuke groepsfoto met een aantal van de figuren. Het was weer ruim 35 graden. Maar…Â……..een concert om een puntje aan te zuiden. Wat spetterde dit. Heeft het werk van gisteren van de juryleden nu al zijn uitwerking? Feit is dat er weer grote stappen muzikaal gemaakt zijn. In de brandende zon tegen een decor van de drive-in cinema in het Six Flags park speelde Jubal met volle overtuiging en overgave het complete showprogramma, aangevuld met de beide straatnummers en de streetbeat. Enthousiasme alom bij het publiek. Ook hier en daar wat drumcorps t-shirts tussen het publiek,Â… Mensen die vrijwel zeker gisteren in de Dome waren. De vonken spatten van het corps, waarvan de zwarte zolen inmiddels zo ongeveer aan het asfalt kleefden. Als we deze kwaliteit door kunnen zetten op het veld met de drill erbij, dan kan het wel eens heel erg leuk worden in Madison. Als we bij de beste negen corps in prelims zitten, plaatsen we ons voor de semi-finals op vrijdag.

Dan het pretpark zelf. Wat valt op, nou dat het toch redelijk gedateerd is. Daarnaast is het niet echt groot. Bij het afhalen van eten moet over voldoende uithoudingsvermogen beschikken, daar het personeel blijkbaar tijdens hun studie het vak snelheid in bedienen niet in hun pakket hebben gehad, of dat het een keuzevak is geweest dat men massaal heeft laten vallen. Maar een Juballer is niet gauw uit het veld geslagen. De grappen en grollen over het personeel gingen al snel rond. Dit verhoogd de sfeer en bekort de wachttijd. De hamburgers en ribs hadden grote belangstelling. Een gezellig restaurantje is sowieso niet aan de orde in deze parken. Alles speelt zich zo beetje op straat af.

Qua drukte viel het reuze mee. De parkeerplaatsen waren nog behoorlijk leeg. Ik zou het park wel eens willen zien als het echt vol is. Gerben riep om 13.00 uur al dat bij de wildwaterbaan er een wachttijd van 3 uur was. En als het park echt vol is dan? Ik moet er niet aan denken.

Tot 22:00 uur hebben de Juballers zich prima vermaakt in het Six Flags park. Er is daar een overdaad aan achtbanen,.. de ene nog spectaculairder dan de andere. Ook de wildwaterbaan was populair, al bleef er weinig van de kleding meer droog. Achterin het park was nog een deel met glijbanen, fonteinen, waterattributen,… eigenlijk voor kinderen,…maar ja,… op zo'n dacht voelt iedereen zich een beetje kind.

Om 22.30 uur vertrokken naar Saluda (VA) een rit van 953 kilometer. We verwachten er morgenochtend (maandag) rond 10.00 uur aan te komen. Dit is de grootste verplaatsing tijdens de tour. We komen vanuit Atlanta dan in de regio van Washington aan. Dan een paar uur op onze bekende vloer en vervolgens een repetitie. De overnachting is gratis, als we even een concertje willen geven. Nou geen probleem!!! Prima, dan roepen we de plaatselijk pers erbij en maken we er weer een leuk geheel van. Zo werken deze dingen dus. Op afstand vanuit Nederland is het moeilijk afspraken te maken met de Amerikanen, maar als je eenmaal bent, dan is er ook alle medewerking.

De busrit vanuit Atlanta was een erg lange. We hadden gerekend dat we pas tegen half twaalf in de ochtend hier zouden zijn in het kleine plaatsje Saluda in de staat Virginia. De buschauffeurs hebben echter extra hun best gedaan en ons al om half 10 bij de Middlesex High School in Saluda afgezet. Ze hebben vast laag gevlogen met die bussen. Ondanks dat de speed limit in sommige staten 70 mijl bedraagt, kwam onze bus aan een gemiddelde van 70.

Vandaag gaan we na de brunch die om half één op het programma staat repeteren tot een uur of half zes. Dat zal wel zwaar worden want er wordt een gevoelstemperatuur opgegeven van 107 graden fahrenheit. Dat komt overeen met 42 graden celsius. De luchtvochtigheid is niet normaal zo hoog hier.

Ontvangst door de high school band director James Kulpa is veelbelovend. Hij heeft dit verblijf mogelijk gemaakt. Het was moeilijk om een locatie te vinden dichtbij Washington. Eigenlijk zijn we hier sinds april al mee bezig. Afgelopen week was er met hem het eerste contact en daarna leek het veelbelovend. Alleen kon hij het schoolbestuur niet bereiken voor een definitief akkoord. Dat is hem zaterdagavond wel gelukt, dus eigenlijk hebben we pas één dag zekerheid dat we hier terecht kunnen. De locatie is fantastisch. We mogen ALLES gebruiken. Alle velden, zelfs het stadion. De regionale pers, radio en tv zijn al benaderd. Het hele stadje weet inmiddels dat we er zijn. Dat merkten ze wel toen de twee trucks de straten binnenreden.

Vanavond staat een geüniformeerde run op het programma. De marching band is al uitgenodigd en de locale bevolking zal er ook wel bij zijn. We zijn weer lekker bezig!

Lees de laatste verhalen van Jan-Jaap en Tim op www.drumcorpstalk.com en klik vervolgens op blogs. Filmpjes van Jubal van Cookeville en Atlanta zijn te vinden op de Media pagina. Klik op galerij voor de nieuwste foto's (overigens de hele tour gemaakt door Taïs van Lyl, Andries van de Ruit en Hans Kloppert), klik op nieuws voor het volledige overzicht aan USA-verhalen. Houdt de site in de gaten voor het laatste USA-nieuws. Jubal houdt het thuisfront nog steeds op de hoogte!