Niet dat ik last heb van herfstdepressies, maar deze periode van het jaar zet me wel altijd aan het denken. Zeker nu de Zeeuwse popband BLØF aan de weg timmert met het nummer "Oktober". De eerste regels van dit nummer spreken boekdelen en kan je volledig betrekken op de drumcorps-cyclus die we bij Jubal en bij andere verenigingen elk jaar weer meemaken. "Oktober overvalt ons ieder jaar. We kijken naar elkaar, naar een overvolle zomer. En we zijn alweer veranderd." Mooi hè. Ben ook een redelijk grote BLØF-fan. Ken ze nog uit de tijd dat ze alleen bekend waren in rokerige kroegjes in Middelburg en Vissingen. Ik moet zeggen dat ik de teksten de laatste jaren behoorlijk vaag vind, maar in dit geval slaan ze de spijker op z'n kop.

"Want oktober overvalt ons ieder jaar." Zo druk bezig met dat seizoen en dan in één keer is het oktober. Ben je eindelijk goed met je clubje, ben je eindelijk compleet.... zit het seizoen er alweer op. En dan wordt alles weer anders en ondergaat het corps grote veranderingen. Rookies zijn in één seizoen volwassen geworden (sommigen dan...). Vooral bij drumcorps is het aan het einde van het seizoen een komen en gaan van leden. Vooral het gaan van leden is de laatste jaren erg populair. In mijn tijd begon je op je vijftiende met je hobby en ging je door tot je er bij neerviel, in mijn geval tot m'n 27ste. Tegenwoordig zijn jongens en meiden van 18 "moe" van drie jaar lopen en zijn toe aan een jaartje sabbatical. Anderen gaan studeren en zeggen het niet te kunnen combineren. Ik was echt geen stuud, maar bij mij was het geen enkel probleem om studie en hobby te combineren. Kwestie van prioriteiten stellen. Maar goed, het is nu eenmaal zo. Het is lastig om leden te behouden.

En dusssss is daar de open dag... op een mooie dag in oktober. "Van voren af aan beginnen, Juballers kijken naar elkaar en denken terug aan die overvolle zomer." Het is ieder jaar weer afwachten wat er af komt op een open dag en het is nog meer afwachten wat ervan overblijft. "En we zijn alweer veranderd." Nou, ik heb begrepen dat de open dag van afgelopen zaterdag een groot succes was. En inderdaad, dat schrijven we elk jaar. Maar dit jaar was het drukker dan ooit. En dat is fijn. Naar horen zeggen kunnen we ongeveer twee complete drumlines gaan vullen. Laten we dat maar gelijk doen, want halverwege het seizoen zijn er leden die in liftschachten vallen of door hun rug gaan. Dan kan je maar beter een complete understudy-line hebben. Een drumline die simultaan repeteert aan de A-selectie en bij problemen zo de boel kan overnemen.

De guard was dit jaar retegoed maar erg klein. Ik ben erg van de kwantiteit bij drumcorps (jaa, die mensen bestaan nog), dus ik heb me dit jaar behoorlijk zitten verbijten, hoe goed ze ook waren. Gelukkig komt de guard weer vet in de dubbele cijfers te zitten en met die kwaliteit zit het ook wel goed. Tot slot de toeters, waar en bij wie je ook gaat kijken in het wereldje; de brass is overal een zorgenkindje. Het lijkt wel of er ieder jaar meer mensen stoppen dan dat er bij komen. Maar gelukkig is er aanwas vanuit de junioren en na zaterdag- ook van buiten. En dus ben ik blij om te horen dat de brass waarschijnlijk op hetzelfde peil blijft hangen. Natuurlijk allemaal eerst zien en dan geloven. Want potentiële leden zijn razend enthousiast op zo'n open dag. Maar dan komen ze thuis, gaan ze nadenken, praten ze met pa en ma die weer over school beginnen te zeiken, en dat besluiten ze tóch om die fantastische overstap naar Jubal nog even uit te stellen. En jullie weten het: van uitstel.... Ik hoop het niet, doe het gewoon; ik heb nog nooit iemand gesproken die er spijt van heeft gekregen!!!!!

"Oktober overvalt me ieder jaar en alles wordt weer anders." Met een compleet nieuw programma. Terwijl de traditionele korpsen helemaal opgewonden zijn over het feit dat ze gaan werken aan een nieuwe WMC show (het is jullie geraden ook na vier jaar!!!!!), doet Jubal het gewoon ieder jaar. We gaan de "wazige wereld" in met een programma over goochelaars en geesten. Hans Kazan, Derek Ogilvie ? Vergeet ze! Bij Jubal moet je zijn. Ik heb de muziek gehoord, de avond voor de finals in Kerkrade. Moeilijk om je een voorstelling te maken hoe het er allemaal uit gaan zien. Maar één ding weet ik zeker. Volgend jaar zeggen we weer precies hetzelfde.

"Oktober overvalt ons ieder jaar. We kijken naar elkaar, naar een overvolle zomer. En we zijn alweer veranderd."

A.P.