Jubal’s Theaterspektakel in Wevelgem (B) / 11 januari 2004
(door Geert Vanmaeckelberghe - Oostende - België)
Zaterdag 10 januari 2004 meerde de Jubal Truck aan op Vlaamse bodem. In haar kielzog, een verkenners ploeg van ongeveer 25 man (en één vrouw) crew én muzikanten. De plaatselijke harmonie stelt haar clublokaal als ontvangst- en slaapruimte (kort, maar échte Juballers slapen snel) ter beschikking. Wevelgem-city zal het geweten hebben, dit internationale gezelschap heeft één welomlijnde missie! In het moderne Guldenberg Theater zal het ‘s anderendaags haar theaterproductie “CONTRAST” brengen voor een publiek dat uit Belgen (Vlamingen), Nederlanders (Zeeuws-Vlamingen) en een grote schare Fransen (vertonen allen en in zeer hoge graad, de symptomen van het befaamde Jubal-gekte-virus) is samengesteld. In hoofdzaak muzikanten uit de show- & marching wereld, dat belooft! Nog diezelfde avond bezoeken leden van het CTT (Creatief Theatershow-Team) het Cultureel Centrum Guldenberg en overlopen de concrete afspraken met de plaatselijke technicus.
Zondagmorgen iets na half elf betreed ik het theater, de voltallige band is al aangekomen en per sectie is de warming-up gestart! Generale Repetitie volgt! De theatervloer in Wevelgem is net iets kleiner dan in Dordt. Het verschil is opmerkelijk in de uitsprong van de bühne. Naarmate de dag vordert merk ik dat men de klok uit het oog verliest, niet denkt aan de innerlijke mens (wanneer gaan ze nu eigenlijk die broodjes opeten?) en er voluit voor gaat! We zien een hard werkende Hans Kloppert (motivator, coördinator, promotor én contrast-realisator) aan het werk, die alle neuzen in dezelfde richting stuwt: een geolied, vlot, kwalitatief product neerzetten!
Ik hou de repetitie voor bekeken, haal zo rond de klok van énen broodjes met koffie en start de lunch. In de boosterstand legt men voor de zoveelste keer de T-shirts netjes in de lijn, schikt men CD’s en DVD’s. Hier hangt duidelijk iets in de lucht? Het is nog zeer de vraag, hoe dit publiek zal reageren?
Met “Forward March” vliegen de deuren achteraan het theater open en tegelijk de productie uit de startblokken! Het eerste contrast krijgen we meteen op ons brood wanneer het doek open gaat en de typische Jubal sound de zaal wordt ingestuurd, “Ballet in Brass”! Het publiek (volle tent!) reageert enthousiast en zal tijdens de hele theatershow met overgave genieten. Op een taptoe kan je door de opbouw van de show, melodische passages, choreografische hoogstandjes, push-forwards of park & blow’s, gefascineerd, ontroerd en begeesterd raken. Bij een theatershow echter, hangt het publiek van dichtbij aan de lippen van de brass, kijkt voortdurend neer op de vingers van de drumline, danst in het maanlicht met de guard en zinkt weg met de mallets. Je neemt deel, beleeft en geeft je over. Er is zo goed als geen gesproken taal. Muziek, dans én mimiek is het medium waarmee Jubal met haar theatershow het publiek bespeelt. De hele show is er interactie tussen publiek en performers, beiden genieten zichtbaar met volle teugen. Flags-act, “Paint it Black”, het nummer met de zaklampen (Jubal-act maar iedereen dacht dat het ook een Flags-act was), bassdrumline, contradidgeons, om er maar enkele te noemen worden overtuigend gebracht. “Land of Make Believe” schildert het contrast tussen jong & oud, mobiel en minder mobiel. Hier getuigt Jubal van durf en grote creativiteit. Origineel uitgewerkt met zorg voor de kostumering. Gezeten in je pluche zetel vergeet je zowaar het theater en wandel je rond in het bejaardentehuis, waar kokette dames hoogbejaarde juballers geven waar ze recht op hebben: een gelukkige ouwe dag!
Ook Ricardo had er duidelijk zin in en stak met zijn zangtalent “What is Hip?” de vlam in de pijp! Ondersteund door jubal’s superieur gitaarwerk. (De discussie over elektronische ondersteuning in drumcorps zal ik niet heropenen, één ding staat vast, met deze twee knapen hadden de Dortenaren hoog gescoord!) Meteen opgewarmd voor “Riverdance” en “Firedance” gebracht met grote bezetting, goed uitgevoerde choreografie en full power! Staande ovatie, luid applaus, fluit- en gilwerk. Startsein voor “Malaguena” waarbij het Vlaamse Showkorpspubliek compleet uit de bol ging! Nu bedankte het Drum & Bugle Corps Jubal het publiek, gooide haar sympathie, dankbaarheid en geluk zowaar de zaal in door middel van diepe buigingen, applaus, zwaaien en … een brede lach. Was dit nu omgekeerde wereld, … of was ook dit “CONTRAST”?
Nog heel wat nummers verdienen speciale aandacht, onbegonnen werk “CONTRAST” op papier weer te geven. “CONTRAST” moet je live ervaren, ontdekken en vooral beleven! Be Contrast!