Als je ouder wordt, denk je steeds vaker terug aan de goede, oude tijd. Het is meestal vervelend en saai om met een ouder iemand (opa, oma) over de tijd te praten “toen alles nog beter was”. Maar het hoort bij het verouderingsproces.”Toen was het nog rustig op straat, geen criminaliteit en kostte een ijsje nog een kwartje”, en meer van dat gezever. Maar wat schetst mijn verbazing, Jubal zit ook midden in dat verouderingsproces. De club voelt zich weliswaar jong, maar intussen zijn heel veel mensen druk bezig met het verleden. Er staan tegenwoordig op de site meer foto’s van toen, dan van nu. Want Jong Jubal bestaat 75 jaar en het 100-jarig bestaan van de hele club komt al aardig dichtbij. Nou ja…dichtbij, het duurt nog vier jaar: “maar die jaren gaan in deze haastige tijden sneller voorbij, dan je denkt!”
Kortom; oude tijden herleven op dit moment. Zijn we klaar voor koninginnedag of het eerste contest? Geen idee, maar we krijgen in 2011 wél een prachtig alumni-corps, in de volksmond al fossielen-corps genoemd. Weten we 29 september in Rotterdam onze titel te behouden? Geen idee, maar een week ervoor hebben we wel een gezellige reünie van Jong Juballertjes die inmiddels zijn getransformeerd in Oud Juballers. We zullen eraan moeten geloven. Er komen aparte sites voor de diverse jubilea, in het clubhuis hangen al tientallen oude foto’s en de regionale pers zal er binnenkort ook wel op los gaan, want historie met een paar grappige zwart-wit kiekjes scoort!
Vorig jaar zomer heb ik live in Madison het Madison Scouts alumni corps gezien. En dat was genieten met een grote “G.” Ik vond het een absoluut hoogtepunt van het DCI weekend, waarmee ik me direct ook onder de oude lullen schaar. Een paar goede vrienden liepen mee en dat was prachtig, mooi en emotioneel. Ook grappig trouwens: een groep oude nichten mét dikke buiken die het kunstje met de riffle nog redelijk beheersen…. heerlijk! Of die man met die houten poot… en ga zo maar door. Er was ook duidelijk behoefte aan “vroeger”, want het stadion barstte uit z’n voegen en dat is die hele week niet meer in die mate gebeurd. Mensen gilden “that’s drumcorps”, en begonnen spontaan te janken en te schreeuwen zoals alleen Amerikanen dat kunnen. Drumcorps en historie gaan steeds vaker hand in hand door het leven, zeker als de huidige generatie ons opzadelt met onbegrijpelijke shows, wazige concepten en abstracte muziek-keuzes. (Dit alles in de categorie: kicken voor gevorderden.) Vind je het gek dat mensen dan hunkeren naar toen?!
En dus valt er alles voor te zeggen, om ook hier in Dordrecht het verleden te koesteren. We zijn aardig op weg en het alumni-corps loopt als een trein. De laatste stand is 76 oud-leden. Ja, jullie lezen het goed, in ruim een week tijd hebben 76 oud-leden zich aangemeld om nog één keer te laten zien hoe het natuurlijk écht moet. Men hoopt om met minimaal 150 oud-leden het veld op te gaan, maar de droom is nog veel meer, zeg maar richting de 250 oud-leden. Ik denk dat dat zeker gaat lukken. Gezien de spectaculaire inschrijvingen de eerste week, zijn oud-leden er klaar voor om de trommels, toeters en vlaggen weer fanatiek uit het vet te halen.
Oud ontmoet nieuw in 2011. Weet je wat ik nou mooi zou vinden? Als het Jubal alumni-corps in 2011 gewoon aan de drumcorps-competitie gaat meedoen, naast het “gewone” Jubal. Ik benieuwd hoe dat qua scores onderling maar ook ten opzichte van andere verenigingen zou uitpakken. Conclusie: Er wordt te veel gezeverd over het verleden, maar misschien komt er een moment dat dát niet meer nodig is omdat het verleden het heden misschien weer inhaalt.
a.p.