Beter goed gejat, dan slecht verzonnen. Het is een bekende uitdrukking, veel gebruikt in onder andere de televisiewereld. Het zijn wijze woorden die steeds vaker van toepassing zijn in de drumcorps-wereld. Ik heb er een paar weken geleden al eens wat over geschreven, maar het begint me de laatste tijd echt op te vallen en vooral te irriteren. Want helaas moet de bekende uitdrukking wél wat worden bijgesteld en is er eerder sprake van: “niet alleen slecht verzonnen, maar ook waardeloos gejat”. In Italië heb ik vaak met open mond staan kijken naar andere muziekverenigingen. Niet omdat ze zo goed waren, maar vooral omdat ze zo schaamteloos de “copy-paste-truc” hanteren. Soms redelijk geslaagd, soms komisch, soms ronduit slecht.
Phantom of the Opera, de geprezen musical uit de jaren tachtig, briljant uitgevoerd door Santa Clara Vanguard. Als ik die drumcorps-show zie, 1988 en 1989, lopen nog steeds de rillingen over m’n rug. Maar nu, bijna twintig jaar later, word ik nog steeds geconfronteerd met deze meest uitgekauwde musical ooit. In Italië heb ik drie muziekverenigingen Phantom of the Opera horen spelen. Eénmaal zag ik ook de show erbij. Ik moet toegeven, er zaten best aardige passages in, maar regelmatig kon ik een flinke glimlach niet onderdrukken. Op het veld loopt een jong mannetje met een zwarte cape en het bekende witte masker als een soort plaaggeest (u weet wel, van Bassie en Adriaan) heen en weer te rennen. Hij pakt z’n zwaard en gaat het gevecht aan met de drummajor. De drummajor wint, onze Italiaanse phantom druipt af en de line-up mét het bekende Phantom melodietje (Taaaaaaah, ta-ta-ta-ta-taaaaah…) wordt voor de 27ste keer ingezet. Tja, het is eigenlijk wel aandoenlijk…
Onze stoere vrienden van het Italiaanse Millennium kunnen er ook wat van. Naar het schijnt heeft één lid van dit corps bij de Amerikaanse Cavaliers gelopen. Nou…… dat is te merken. Het uniform is wederom schaamteloos gekopieerd, overigens is hier wel sprake van “goed gejat”, want eerlijk is eerlijk, het ziet er echt perfect uit. Een detail, de hoofdkleur is niet groen, maar blauw, het corps werd door ons dus direct omgedoopt in Blue Cavies of Blue Machine. Het werk enigszins verwarrend, want als Millennium de hoek om komt, verwacht je een rij waar geen eind aan komt, zeg maar 135 man. Helaas houdt het bij Millennium al op na een man of veertig, de eerste teleurstelling. En dan hun show en stijl, de Cavies-invloeden komen overal tot uiting. De loopstijl is identiek (met vijf sterren voor waarschijnlijk dat ene échte Cavaliers-lid die er wel heel overdreven uitsteekt) en ook de show zit boordevol Cavaliers-nummers en Cavie-tricks. Vrijwel niets is zelf verzonnen, ze voelen zich écht Cavaliers en vinden zichzelf ook best goed. (…)
Wat betreft de Cavaliers, het kan nog veel erger. Toen ik tegen een Juballer stond te mopperen over die look-a-like-drumcorpsen, kwam hij met een Thaise naam op de proppen: The Yamaha Marchingband. Thailand staat natuurlijk sowieso al bekend om z’n kopiekunst, maar wat dit korps doet is echt ongelofelijk. Kijk maar eens naar een filmpje van ze op Youtube. Ook zij dragen het uniform van The Cavaliers, maar dan wel in de kleur groen. Om het nog erger te maken heeft de guard van Yamaha een robot-pak aan, inderdaad exact nagemaakt van de échte robot-show van 2006. Ze doen het best goed, het publiek “goes wild”, maar volgens mij is hier gewoon sprake van plagiaat. Ik zou ze aanklagen. Trouwens, in Italië was er ook een marchingband die met de robotact op de proppen kwam. Het zag er gaaf uit, maar ik had het liefst de microfoon gepakt en op mijn beste Italiaans duidelijk gemaakt dat “deze bewegingen mede mogelijk zijn gemaakt door The Cavaliers.”
Als je een beetje om je heen kijkt, zijn de kopie-korpsen met kopie-shows overal te vinden. In Frankrijk stikt het van de Pasveer en Advendo look-a-likes. In Engeland kunnen ze er ook wat van. Aan het einde van het seizoen is er een hotline naar The States waar complete concepten van DCI-corps worden ingekocht. En in Nederland is het ook raak. Dit jaar spelen drie korpsen Cirque du Soleil (een overschat en veel te duur circus met acrobaten in gekke pakken, ondersteund door vage muziek). Nog ééntje dan: Hoeveel korpsen hebben het woord “spirit”, “star”, "scouts", “blue”, of “pride” in hun naam? Het is om gek van te worden…
Als dit zo doorgaat hebben we over een paar jaar een drumcorps-éénheidsworst. Alles het zelfde, alles al honderd keer gezien, saai, vervelend… Dit mag zo niet langer doorgaan, hier moeten regels voor komen. Een nummertje spelen wat anderen ook wel eens hebben gespeeld is tot daar aan toe. Een afgekeken beweginkje, mode-dingetje (scheve snares) of gekopieerd grapje, ach… het moet kunnen. Maar het één op één jatten van complete concepten, stijlvormen, uniformen of namen moet verboden of bestraft worden. (Niet direct, want dan dunt het wel heel snel uit.) Wanneer doen organisaties of juryteams hier eens wat aan? Ik snap er niks van dat dit nergens een issue is. Kom op, wees eens creatief!
a.p.