De DCN finals: de organisatie zal wel weer spreken over een doorslaand succes, maar ik vond het een feestje dat geen feestje wilde worden. Geen sfeer door een mat publiek dat niet één keer de moeite nam om massaal te gaan staan. In de kantine was het ook al niet gezellig en met exact twee stands, had ik de boosterstraat zo gehad. Hamburgers mochten ook al niet meer. Kortom; een beetje flauwtjes allemaal. De korpsen daarentegen lieten zich van hun beste kant zien. Het is lang geleden dat ik met zoveel plezier naar de shows heb zitten kijken. Ik had een echte VIP-kaart, wat staat voor Very Important Person. Deze VIP-kaartwas goed voor een stoel op de twintig, sorry hoor, noem het dan een BUT-kaart of NIX-kaart. Maar nogmaals, de shows maakten een hoop goed.

FB heb ik helaas aan me voorbij moeten laten gaan. Jong Holland daarentegen, daar ben ik eens goed voor gaan zitten na een forse reprimande van een Jong Holland-ouder. Tuurlijk ben ik Jong Holland niet vergeten, symphatiek clubje, altijd al gevonden. (Nu jullie nog!) Heb in het verleden weleens iets geschreven over een parend koppeltje in de pit, maar dat is ver verleden tijd. Wat ik nu zag was een leuke Oosterse show. Wat opviel was de goede guard met mooie uniformen en de enorm sterke sopraan-line, heel goed. Een beetje veel solo's, dat wordt aan het einde vermoeiend, maar verder zeer afwisselend en de show vloog voorbij, een goed teken in mijn ogen. Hetzelde geldt eigenlijk ook voor Juliana, daar heb ik van genoten. Een hele cleane show, ook zeer vermakelijk en een goed uitgewerkt thema. Storend blijft het enorm overdreven gedot en getel van 't percussion, zeker tijdens rustige passages, dat moet anders kunnen! Een serieuze concurrent waar rekening mee gehouden dient te worden.

Zoals ik had voorspeld, kwam Trix met een voortreffelijke show, pakte alle prijzen en ging weer naar huis. Chapeau, heb er van genoten! Na alle lovende USA-woorden was ik, en met mij honderden anderen, zeer nieuwsgierig. De laatste keer dat ik ze zag was op exact dezelfde locatie in mei, toen kon ik er weinig chocola van maken. Maar zaterdagavond? Niets teveel gezegd en geschreven, het was helemaal leuk. Geen kritiek AP? Tuurlijk wel. Het blijft in mijn ogen allemaal behoorlijk safe. Verder viel mij op dat de guard wel heel veel op dezelfde plaats staat. Vanaf mijn prachtige VIP-plaats links op de 20 heb ik een groot deel van de show alleen maar een guardblok voor m'n neus gehad. Echt supergoed, daar niet van, ze lachten ook allemaal vriendelijk naar me (vooral die leuke jongens), of naar m'n buurman, dat kan ook, maar d'r komt zo'n moment in een show dat je ook weleens wat anders wilt zien. Verder weinig op aan te merken, niets meer aan doen, het seizoen uitzingen en vooral niet te veel meer repeteren, puur eigen belang natuurlijk.

Dan nog een alineaatje of drie (houd je vast) over de speaker van de avond. Ik wilde het onderwerp eigenlijk laten rusten, ik heb in het verleden wat betreft dit thema namelijk weleens te maken gehad met enorme lange tenen en korte lontjes. Toch ontkom ik er niet aan, ik ben afgelopen zaterdag namelijk letterlijk bestookt door tientallen mensen van allerlei korpsen die hier een mening over hadden. En die mening was in alle gevallen niet mals. ("Schrijf er alsjeblieft over, zo kan het niet langer.") OK, ik heb in het verleden weleens geschreven dat ik deze man slecht vond, heb ook weleens geschreven dat ik eraan begon te wennen, maar na afgelopen zaterdag weet ik het zeker: de stadionspeaker van DCN is he-le-maal niets, en laat ik dan nog extra duidelijk zijn; NIETS met hoofdletters, N-I-E-T-S. Ik weet dat de kersverse stadionspeaker van het WMC op de tribune zat, aardige, kundige man, die moet zich echt de ogen uit z'n kop hebben geschaamd voor zijn collega op het veld.

Als eerste; de DCN speaker is niet te verstaan door dat verschrikkelijke Zeeuwse accent,dat platte kan echt niet meer in 2008, ik mis de klompen en de riek. Het ergste; hij is er volgens mij nog trots op ook, althans dat straalt hij uit met die arrogante blik! Hij maakt ook grapjes die niet leuk zijn. Als honderden muzikanten op het veld smachten om de uitslag gaat mijnheer de speaker de tijd rekken door grappig te doen. Of we de de uitslag 'lekker zullen uitstellen tot morgen' . Niet grappig, niet 'hahaha', niet doen! U bent niet grappig, nooit geweest en u zult het ook noooooooooooit worden. Mensen die denken dat ze grappig zijn, zijn dat per definitie niet. Dat gedoe rond die captions-uitreiking, dat was echt te gênant voor woorden. Als enige deelnemer in een klasse win je uiteraard alle captions. Maak dát duidelijk, in plaats van het uitvoerig opdreunen van al die captions, omdat je vooral jezelf zo graag hoort praten.

En nou denken ze bij DCN, och daar heb je AP weer met z'n persoonlijke vete. Nee hoor, echt iedereen die om mee heen zat op die prachtige VIP-tribune op de 20, die ergerde zich kapot aan meneertje fout pak met verkeerde schoenen en Ome Joop stropdas. Er was ergernis op de wijze waarop de teksten werden voorgelezen: "Desinteresse, respectloos, ongeinteresseerd', waren letterlijke uitspraken die ik om me heen hoorde. Dus mijn tip van de dag, zet de speaker aan de kant en snel. Dit gaat klanten kosten! Laat 'm andere dingen doen waar 'ie veel beter in is (als die er zijn) en draag het stokje keurig over aan mensen die het wél kunnen. Ik ken er nog wel één, z'n naam begint met een R en eindigt op ichard en doet elke winter een hele goede job in warme sporthallen tijdens het winterguardseizoen. Richard, sta op en spreek! Help ons, zo kan het niet langer!

De DCN-finals zijn een leuke graadmeter natuurlijk voor de Europese Kampioenschappen over twee weken in Kerkrade. Persoonlijk had ik het verschil tussen Jubal en Beatrix groter verwacht, had gerekend op een puntje of vijf, zeker na zo'n fantastische USA tour. Ik weet ook zeker dat ze dat zelf ook hadden gehoopt, ik zag namelijk weinig vreugdedansjes in het blauwe vak na het bekend maken van de uitslag. Zo zie je maar, het zegt helemaal niets. Toen Jubal terug kwam uit de USA dachten we ook op onze sloffen de hele pot te pakken, op finals wonnen we met 0,05 punten!!! Dit jaar ligt het veld dus wederom helemaal open, zeker met daarbij een sterk Juliana, de Senators en niet te vergeten die blauwe boefjes uit Italië. Iedereen heel veel succes de komende twee weken, maak er wat van. Voorlopig een tweede plek voor Jubal. Heel goed, zie het als een zilveren medaille, ik heb er in Peking genoeg mensen om zien janken.

En Juballers: It ain't over till it's over!

A.P.