Het heeft effe geduurd, maar de excuusbrief is binnen hoor! Zeer correct verwoord. Prima, bedankt! Zo hoort het. De oorkonde met de juiste plaatsnaam schijnt ook klaar te liggen, hopelijk staat de rest er ook goed op (het is Jubal met een U en A). Dan hebben we de administratieve zaken afgehandeld zou ik zo zeggen. Kan ik aankomend weekend eindelijk met een gerust hart op vakantie, welverdiend al zeg ik het zelf. Voordat het zover is, lijkt het mij nuttig om een beetje te gaan vooruitblikken naar die mooie maand september. Ik weet het, veel WMC-fans verklaren me nu voor gek, want het heilige laatste weekend ligt nog in het vooruitzicht. Maar ik geloof het wel, ik zit 2226 kilometer verderop in mijn geliefde Spanje.
Ik zal daar onder de zon alvast een wijntje drinken op winnaar K&G in de showband divisie, ook wel Dutch Open genoemd wegens het gebrek aan internationale concurrentie. De enige echte klasse die de W van WMC goed vertegenwoordigt, is onze klasse met straks ook nog de beste (buitenlandse) deelnemers van de WAMSB-wedstrijden van aanstaande donderdag. In die corpsstyle divisie (inmiddels dé internationale standaard op het gebied van korpsmuziek) drink ik alvast een wijntje op winnaar Suribokwamnatreehavanakilahavaboktobcoeliboelipangpang. Nog wat ballonnen de lucht in en we zeggen weer ‘dag” tegen het WMC, lekker uitrusten en alle zonden overdenken, tot in 2013.
Trouwens, als ik de WMC jury mag geloven, dan gaan we in september op de DCN finals in Dordrecht een zeer “vernieuwend” Nederlands Kampioenschap meemaken. Fier bovenaan staat Juliana, op grote afstand volgt Jubal en ergens in de onderste regionen bungelt Beatrix. Althans, dat is de één op één vertaling naar aanleiding van de scores op het WMC. Ik feliciteer Juliana van harte met deze stunt. Ik ben weer even trots om Zeeuw te zijn. We hebben hier gewoon te maken met het beste drumcorps van Nederland… volgens het WMC natuurlijk. Ik had al lang met koeienletters op de site geknald dat we “the best Dutch WMC corpstyle corps” of zoiets zijn, maar bescheidenheid siert de mens en zeker bij Juliana. (Dat zit in de Zeeuwen, ik weet er alles van.) Helemaal eerlijk is het niet, ze hebben maarliefst twee weken langer kunnen trainen en dat scheelt punten! Nee hoor, flauwe opmerking, dat kan en mag het niet zijn. Ik vind serieus wel dat in de toekomst alle corpstyle korpsen op één dag, en als dat niet kan hooguit in één weekend, moeten uitkomen. Dat is beter, spannender, eerlijker en veeeeel leuker!
Mooi is ook dat ik er een goede fles wijn mee heb gewonnen (bedankt Juliana!), want ondanks mijn beperkte kennis van het WMC, had ik dit volledig zien aankomen. Juliana doet het al jaren supergoed op WAMSB/WMC-achtige evenementen. Waarom? Geen idee, vraag het geheime recept maar op in Middelburg. Ik kan er alleen maar naar gissen. Juliana is in ieder geval hartstikke clean. En laat ik de knuppel maar weer eens in het hoendenhok gooien. Dat is ook wat makkelijker met bijvoorbeeld één tenor in plaats van –pak weg- vijf tenors. ("Dan mot je er geen vijf neerzetten!") Ik weet dat daar bij andere mensen totaal anders over wordt gedacht, die zeggen dat bij een kleinere bezetting de individuele muzikale kwaliteiten veel beter moeten zijn. In ieder geval staan verder de rijtjes bijzonder recht en de intervallen tussen de leden kloppen op de millimeter. Het is allemaal behoorlijk muzikaal, uitgebalanceerd en behoudend. Daardoor in mijn ogen een tikkeltje braaf, maar het klopt wél en dat vinden dergelijke jury’s –denk ik- helemaal top. Natuurlijk breken de discussies op Het Net alweer los, maar over het functioneren van een jury schrijf ik niet meer, die tijd heb ik gehad. Als je er niet tegen kan, doe dan nooit meer mee met een wedstrijd (en dat uit mijn pen). Het is alleen wel een beetje sneu dat op drumcorps-wedstrijden, dé wedstrijden waar een drumcorps pur sang als Juliana het pas écht voor doet, deze stunt nog nooit vertoond is. Maar wat niet is, kan nog komen. Waarom ook niet? Dit is de kans, dit is het jaar. Als het nu niet lukt.... Echter, in het verleden behaalde resultaten, bieden geen garantie voor de toekomst.
Het zal mij dus benieuwen, die eerste zaterdag van september in het schone Dordt. Misschien krijgt showband Marum het straks nog op z'n heupen en besluit ook om mee te doen, dan kunnen we helemaal wel inpakken. Ik verwacht een hete nazomer avond, de perfecte opmaat voor de weken daarna met als absoluut hoogtepunt de DCE finals in Kerkrade. En dan komen ze… de Engelsen. Niemand weet waar ze het hele jaar uithangen en wat ze doen. Je kan ze ook nergens bewonderen, want optreden doen ze nauwelijks. Ze repeteren, repeteren, repeteren met maar één doel: de DCE Finals. Ik zou daar nooit mijn genoegdoening uit kunnen halen. Een handjevol wedstrijden op regenachtige en winderige Engelse velden (als ze al doorgaan) en dan als hoogtepunt een half weekje naar Nederland. Ongelofelijk dat die leden daar nog hun motivatie uit kunnen halen. Maar goed als ze weer winnen, lachen ze het hardst, stappen ze in de bus en horen we een jaar niets meer van ze. Vreemd fenomeen blijft het.
Nee, doe me dan maar Dordrecht, Venray, Hilversum én Kerkrade. Misschien kan Jo Weerts ’t wederom presenteren, heb begrepen dat Jo de figuurlijke pepers heeft ontvangen en naar hartelust staat te presenteren. Go Jo Go!
Ik ben er even een maandje tussenuit. FFFijne vakantie!
A.P.