Is er nog wat gebeurd in Nederland tijdens mijn overheerlijke, zonovergoten vakantie in het fijne Spanje? Ik zou het niet weten, ik was er toch niet en als ik terugkom heb ik meestal ook geen zin om de draad in ons kleine muziekwereldje weer direct op te pakken. Zo’n vakantie verbreedt namelijk je horizon (wijn, tappas, zon en slapen), dus dan verdwijnt de behoefte om je druk te maken over uitslagen, organisaties of wat dan ook. Ik schrik er niet meer van, want ik weet dat de interesse in de hobby toch ook weer verbazingwekkend snel terugkomt. Daarom ben ik inmiddels met de sessie ‘teruglezen’ begonnen, want ik kan ‘t me natuurlijk niet veroorloven om achter te lopen. Ik pik er twee nieuwsfeitjes uit.

Het grappigste nieuws van deze zomer heeft te maken met het…. WMC. Het lijkt alweer eeuwen geleden en kennelijk heeft de organisatie ook weer eeuwen nodig om orde op zaken te stellen. Want op de laatste dag van het WMC is er een lekkere vette rel ontstaan tussen het hoofdbestuur (de wijndrinkende krijtstrepen) en de mannen op de vloer; de werkgroep mars- en showwedstrijden. 23 van de 25 leden van die werkgroep hebben hun boeltje gepakt, tot ziens, bye bye, zwaai zwaai. Goh, wat had ik dat tafereeltje graag willen zien. Oververhitte Limburgers zijn namelijk heel erg grappig.

Op z’n Limburgs had de werkgroep besloten om ook alle WAMSB-deelnemers van het laatste weekend tijdens de finale op het veld toe te laten, “das toch gezellig”, moeten ze gedacht hebben. Het hoofdbestuur wilde alleen de drummajors op het veld, maar die wens werd dus aan den laars gelapt. Anarchie op het WMC. Gevolg; een finale van een halve dag waar –wederom- niet doorheen te komen was. (Wat dat betreft werd het WMC in stijl afgesloten.) Woest was het opperhoofd en stuurde de verantwoordelijke man van de werkgroep, die zich vier weken uit de naad heeft gewerkt, zonder pardon het stadion uit. De andere leden volgden dus snel. Het bestuur –kennelijk geschrokken van deze heldhaftige daad- wil de contacten herstellen, maar dat is nog steeds niet gelukt. Gesprekken die waren toegezegd met ontevreden korpsen (waaronder Jubal) zijn door de voorzitter van de werkgroep afgezegd met een vriendelijke doorverwijzing naar het hoofdbestuur. Wat zegt dit? Nou, zoals ik al eerder heb aangegeven; dat het WMC, zeker op organisatorisch vlak, lang niet zo zaligmakend is, als heel veel mensen denken. Een uit de hand gelopen dorpsfeest, waar het wiel na een terugkerende winterslaap van vier jaar, iedere keer weer opnieuw uitgevonden moet worden.

Maar het belangrijkste nieuws van deze zomer komt toch wel uit het Noorden van het land, nieuws dat volgens mij door vrijwel iedereen is gemist en nauwelijks is overgenomen. Het gaat over showband Marum, een sympathieke club die ik vorig jaar goed heb leren kennen in Italië. Sommige leden zijn zo gek als een deur, doen mee aan een wedstrijdje ‘duiken in een leeg zwembad’, anderen zijn bloedserieus en ‘gaan ervoor’. In het verlengde daarvan moeten we het zoeken, want Marum heeft na de successen in de corps-style class op het WMC, de smaak helemaal te pakken. Vol trots wordt op de site aangekondigd: “Doel is dat Showband Marum zich de komende jaren ontwikkelt tot drum- en buglecorps van formaat in Noord-Nederland dat meer deelneemt aan internationale competities.” Muziekcollega’s, wakker worden! We hebben er eindelijk een nieuw drumcorps bij in Nederland. Waar blijven de felicitaties, de gelukwensen. Nou bij deze dan, van harte met deze gedurfde en verstandige move!.

Marum legt de lat extreem hoog, staat te lezen op de eigen site: “Showband Marum zal zich onder andere gaan richten op jaarlijkse deelname aan Europese drumcorps competities zoals het Europees Kampioenschap (Drumcorps Europe Championships). Tevens staat tweejaarlijkse deelname aan wedstrijden buiten Europa op de planning, bijvoorbeeld competities in Azië en de Verenigde Staten”. Toe maar, om de twee jaar naar de VS of Azië, er zijn vooraanstaande clubs die het voor minder doen. Maar waarom niet? In de jaren dat ze niet naar de VS en Azië gaan, kunnen ze misschien naar de overige continenten, zoals Afrika of Australië. Ik zou dan iedere vijf jaar nog een wereldreis maken. En wie weet, het eerste drumcorps op de Noordpool? Het is bij Groningen alleen wat verder omhoog, moet mogelijk zijn. Ik vrees dat er in de toekomst geen tijd meer is om aan het WMC mee te doen, oh wacht: ook dat evenement staat gewoon op de planning.

Ik houd ervan, lef hebben en ballen tonen. Marum kan een geduchte concurrent worden voor de gevestigde top. Maar één ding wat ze schrijven snap ik niet helemaal: “Belangrijk blijft echter ook dat de shows aanspreken bij het publiek en dat de typische Marum-stijl niet verloren gaat. Muzikaliteit zal bijvoorbeeld nog steeds hoog in het vaandel blijven staan en hoewel vrijwel alle drumcorps bekend staan alleen koperen blaasinstrumenten te gebruiken zullen in Marum de dwarsfluiten en saxofoons zeker niet uit de bezetting verdwijnen.” Volgens mij staat deze passage erin om de ongeruste fluitisten en saxofonisten niet tegen de haren in te strijken. Maar wees nou eerlijk; een écht drumcorps (tja, wat is echt) heeft toch geen fluitisten en saxofonisten in z’n gelederen? Je kan er uren over discussiëren, maar geen enkele drumcorps-fans van Dordrecht tot Indianapolis raakt in furore bij het zien van fluitisten en saxofonisten in een drumcorps. Behalve als The heilige Cadets (van die gekke George Hopkins) het gaan doen, dan wordt het weer helemaal hip. Ach, ik zie het als een overgangsfase. Het belangrijkste feit blijft staan: Marum wordt Marum Drum & Bugle Corps, een historisch feit én het werd tijd!

Een zeer positieve ontwikkeling dus, waar ik graag even bij stil wilde staan. Ik hoop ook dat de leden deze verandering aankunnen, want als ik aan Italië denk, denk ik ook aan de gezellige types die liever in het zwembad (mét water) lagen, dan op het veld stonden. Dat gaat een tweestrijd opleveren, we zullen zien, ik ben positief gestemd. Die andere club uit het noorden, Con Spirito, timmert ook al zo lekker aan de weg. En zo komen er in één keer twee goede drumcorps bij. Mooi toch? 2009 wordt een memorabel jaar en dan moet de septembermaand nog beginnen. Fijn weer thuis te zijn.

a.p.