De eerste drie dagen zijn voorbij gevlogen (letterlijk!) en waren een paar lange repetitie dagen. Typische dagen waar je het ritme van Drum Corps tegenkomt: slapen, ontbijt, repetitie, concert hier, straatparade daar, diner, nog een repetitie, douchen, hier en daar nog een snack en het rijtje begint weer opnieuw.
Maar wat houdt een tour precies in? Naast het vele trainen voor meerdere wedstrijden, is het ook een hele ervaring om op deze manier te leven. De komende weken zit iedereen zijn hebben en houden in een koffer; er is geen kast waar je je spullen fijn kan neerleggen. De eerste vier dagen verbleven we op dezelfde locatie, erg fijn, maar misschien iets té comfortabel? Spullen krijgen op de vloer en op de tafel en eigen plek en deze beginnen zich langzaam met iemands anders zijn spullen te mengen, waardoor ik om me heen vaak de woorden hoor ‘’waar zijn mijn sokken?’’ of ‘’is dit jouw pluim?’’.
Op tour voelt het ook een beetje aan alsof je op een camping bent. Als je wil douchen moet je met je handdoek en je schone onderbroek onder je arm naar de douche lopen, waarna je daarna op je slippers onder douche mag staan die, bij mij, tot mijn schouders komt. We verblijven namelijk in een ‘High School’. Gedurende de gehele training begin ik behoorlijk te zweten, waardoor mijn kleding ‘lekker’ gaat ruiken. Deze kleren verzamel ik in een waszak tussen mijn schone kleren, zodat ik ze later op een ‘laundry day’ kan wassen. Toen ik vandaag mijn sokken na het repeteren in mijn waszak wilde doen, kwam de walm van mijn andere vuile kleren me tegemoet.
Een belangrijk ritueel tijdens mijn tour: mezelf insmeren met zonnebrand. Ondanks dat ik mezelf vaak insmeer met factor vijftig, verbrand ik op wonderbaarlijke wijze elke keer weer. Toch vielen de eerste dagen mee qua temperatuur. Terwijl het in Nederland het bijna dertig graden was of meer, was de gevoelstemperatuur hier net twintig graden met veel bewolking. Tijdens het repeteren scheen de zon elke keer maar mager, maar zodra we gingen optreden ging de zon wél schijnen en brandde je voeten weg in de zwarte lakschoenen van Jubal.
Slapen is erg gezellig. Nadat ik me eindelijk genesteld heb op mijn dunne matje, wenst iedereen in mijn omgeving elkaar uitgebreid welterusten. Als ik midden in de nacht wakker word, hoor ik het canon gesnurk van mijn omgeving. Als kers op de taart word ik elke ochtend wakker gemaakt door de zwoele stem van onze drum major Viktor, die ons vertelt dat we wakker moeten worden en dat over een kwartier het ontbijt klaar staat.
Het is dus niet alleen maar ‘zonneschijn’ op tour, maar wel weer een hele ervaring. De eerste dagen waren fijn om in te komen en af te komen van de jetlag. Nu gaat de tour pas écht beginnen: bijna elke dag verplaatsen naar een volgende locatie en contest.