Zie je ook altijd die High Schools in Amerikaanse films? Grote lockers, grote gymzalen, gangen waar alle prijzen staan opgesteld, stoelen die aan de tafels vastzitten, grote kantines met ronde tafels. Zelf dacht ik altijd dat dat maar fantasieën waren of dat het er vroeger zo uitzag, maar het is gewoon waar. Hoewel we met Jubal nooit in een luxe hotel slapen met roomservice, hebben we met Jubal wel het privilege om deze scholen van binnen te bekijken en eigenlijk is dat best wel gaaf. Net als in de film uit een waterfonteintje drinken en mogen we slapen in die grote gymzalen, waarbij de tribunes uitgeschoven kunnen worden. Hoewel wij geen roomservice aan bed krijgen, worden we wel elke dag gewekt met muziek en staat er elke keer eten voor ons klaar.
Het repeteren is eigenlijk hetzelfde als in Nederland, zelfs het weer is hetzelfde. De laatste twee dagen is het hier wel klammer en benauwder. Woensdag voelde de repetitie wél aan alsof we in de U.S.A waren. Tijdens de vijf uur durende training hoorde we bijna de gehele tijd geweerschoten. Als ik in Nederland schoten of iets wat op schoten lijkt hoor, raak ik bijna meteen in paniek. Gek genoeg voelde het hier als normaal aan, terwijl er op een paar honderd meter afstand met geweren geschoten werd. Moet je nagaan als je daar in de buurt woont en je continue schoten hoort, zou je je dan veilig voelen of juist angstig?
Er was ons beloofd om aan het begin van deze week een laundry day te hebben. Lekker de vieze stinkende inhoud van je waszak wassen (de stank uit die zak is echt verschrikkelijk, alsof je een natte handdoek een aantal weken in een dichte zak hebt laten zitten). Helaas konden we niet wassen, omdat de wasserette niet tot zo laat open waren. Voor degene die echt in nood kwamen met hun kleren, waren er twee grote vuilnisbakken in de gymzaal gezet waarin je je was kon stoppen, zodat de support staff deze voor je ging wassen. Die avond was de conciërge zo lief geweest om onze vuilnis op te halen. De dag erna waren de kleren zoek en lagen ze tussen het vieze afval. Ai, daar gaan je kleren, gelukkig waren ze al vies.
Er zijn twee dingen die ik tof vind aan deze tour; de scholen en de vuurvliegjes. In Nederland heb ik ze nog nooit gezien, maar nu heb ik ze voor de tweede keer kunnen bewonderen. Kleine vliegjes die je ziet oplichten als het begint te schemeren. Elke keer als ik de tijd ervoor neem om ze te bekijken, zwijmel ik even weg met de vuurvliegjes om mij heen.
De tour is nu voor de helft voorbij. Tijdens mijn vorige U.S.A tour had ik het op dit moment zwaar, ik had heimwee naar huis en zat er elke keer doorheen. Nu heb ik deze momenten ook eventjes gehad, maar zijn ze te bedwingen door de leuke mensen om mij heen. De komende dagen zullen nog sneller voorbijgaan met prelims, finals en Indianapolis in het zicht. Nog extra genieten dus, want voor we het weten zitten we weer in het vliegtuig richting Amsterdam.