Het DCI-seizoen is voorbij. In de afgelopen drie maanden is de drumcorps-bubbel groter en groter geworden, totdat hij van de ene op de andere dag uit elkaar spat en er de dag na finals niets meer over is van het afgelopen seizoen. Fans gaan naar huis, corps vallen uit elkaar en leden nemen afscheid van elkaar, om elkaar soms nooit meer terug te zien. Een zwart gat is het enige wat nog rest voor de DCI-gangers..

Op 9, 10 en vooral 11 augustus was Indianapolis zo ongeveer overgenomen door drumcorps-fans en -leden. Op straat waren verschillende muziekevenementen, zo ook Soundsport waar Jubal op Finalsdag nog aan mee deed in competitie. Een wat kleine ruimte voor het volume, maar met oordoppen was het goed te doen. Jubal won zelfs nog even ‘Gold, best in class’.

Net zoals al die andere tienduizenden drumcorpsfans liep ook ik door Indianapolis. Het meest hilarische was nog wel de massagewinkel in de mall. Van voetmassages tot schoudermassages, tot stoelen voor je rug en losse apparaten die je over je hele lichaam kon gebruiken. Alle apparatuur was in gebruik door zongebruinde, met witte voeten, vermoeide drumcorpsleden. Nog één avond drumcorps kijken of doen, en dan zat het erop. 

Maar niet voor ons Europees drumcorps. Wij mogen nog een maandje genieten van wat Europa te bieden heeft. De eindsprint begint nu, met de streep in Kerkrade. En zoals in Amerika na finals alles uit elkaar valt, blijft in Europa alles eigenlijk nog bij elkaar. Want na een paar weken begint gewoon weer het volgende seizoen, met dezelfde repetities elk weekend of om het weekend. 

Ik ben benieuwd wat het niveau van Jubal zou kunnen zijn, als je het plaatst in een DCI-setting waarbij er drie maanden keihard getraind wordt! Ohja, en hoe zou Jubal zijn met een leeftijdslimiet..?

Iedereen is weer veilig thuis. Rust nog even uit en schud die jetlag ook nog even van je af. 17 uur slapen is heerlijk, maar of het echt helpt.. Tot snel in Nederland!