Bes

02 oktober 2004

AP

Iedereen in rep en roer: “Jubal stapt over op Bes.” Dat zinnetje moet je eens tegen een wildvreemde man op straat zeggen, kan je lachen: “Hé jij daar, Jubal stapt over op Bes.” Grote vraagtekens zullen op z’n voorhoofd verschijnen en hij zal denken: “Waar hééft die gek het over.” Maakt niet uit, voor ons is het iets heel groots en bijzonders. Na jaren te hebben gespeeld op G wordt het nu dus Bes. En daar ís me een partij over gediscussieerd, tjongejonge. Heel Amerika is al jaren over, maar Jubal wist het zo net nog niet. Lekker dwars, zoals altijd. Totdat we zagen, en vooral hoorden dat het tóch wel mooi kan zijn; inderdaad van die club die vorige week de titel voor onze neus wegkaapte.De sound is warmer, voller en het schijnt allemaal wat makkelijker te zijn (nog hoger?). Een tijd geleden is al het besluit genomen om over te stappen, je wordt er eigenlijk toe gedwongen. Want G is uit, Bes is het helemaal! Dé rage in drumcorpsland, het zijn net Pokomon-kaarten of Scoebidoe-touwtjes, maar dan wat duurder.

Ik ben geen brass-man, dus ik snap het hele verhaal niet zo. Het zal wel het meest stomme zijn wat ik ooit heb opgeschreven, maar je hebt dus dat G en dat Bes, bestaat er dan ook zoiets als een Fis- of een E-hornline? Ach wat maakt het ook uit: Toonladders zijn nooit m’n sterkste kant geweest. Ik heb eens een keer straalbezopen “Vader Jakob” op een marimba gespeeld tijdens een clinic van Madison Scouts-instructeur Jeff Moore. Ik begon op de bovenste bars te spelen, waardoor het een soort Chinese uitvoering werd. (Hoezo ga je dan af, gelukkig was Jeff Moore zelf ook al aardig van het padje af.)

Jubal stapt óók over op zilveren toeters. Gouden toeters in Bes bestaan wel maar zijn door nieuwe milieu-eisen niet zo sterk meer, en daarnaast: ze kosten ook goud. Over revolutie gesproken: Dáár is pas een discussie over gevoerd, want Jubal op zilver? Onmogelijk! Goud, zwart, oranje, zo hoort het en niet anders. Nou, het wordt dus wél anders en ben benieuwd hoe het bij het uniform staat? (Zal ook wel weer veranderd moeten worden, zo blijf je bezig, net als bij de verbouwing van een huis.) Grote veranderingen bij de club; ze liggen heel gevoelig. Je moet de echte oude rotten eens vragen wat voor een discussie op gang kwam toen werd besloten om over te stappen op de drumcorps-stijl, ergens 500 voor Christus. Of meiden bij Jubal, het was jarenlang ondenkbaar. Nu is het vaak het enige waar men Jubal van kent. “Zit jij bij Jubal? Oh, daar lopen altijd van die lekkere ....”, en vul maar in. Kortom het kan verkeren, tijden veranderen, maar Jubal houdt meestal erg vast aan oude tradities en principes. Dus als er dan iets extreems wordt veranderd, zijn er ook wel zes ledenvergaderingen over heen geweest.

Bes heeft ook nog een ander voordeel. We kunnen eindelijk eens lekker meepepperen met het Wilhelmus op de finale van een taptoe. Dat scheelt op het internet weer een discussie per week: “Waarom vertikken die arro’s uit Dordt het toch elke keer om het Wilhelmus mee te blazen?” Zucht en steun, ik denk dat we het een paar duizend keer hebben moeten uitleggen de afgelopen jaren. Het ziet er natuurlijk ook wel een beetje raar uit voor het publiek. Bij een finale staan 10 korpsen lekker te toeteren en Jubal staat er voor spek en bonen bij. Maar ja, als je in G gaat meespelen en de rest speelt Bes, dan krijg je wel een hele speciale versie van het volkslied (misschien wel Chinees?).

“G komt altijd zo lekker hard aan”, is het laatste argument. Nou ik kan je verzekeren: Bes ook! En zeker als die Jubal-artiesten van ons er op tekeer gaan. Ik kan me er dus wel bij neerleggen. Ik vind het allemaal best, zolang we maar niet weer met fluitjes op straat gaan lopen.

a.p.